بررسی ارتباط هوش معنوی با رفتار نوآورانه‌ی معلمان

نوآوری، اساس توسعه و ماندگاری سیستم‌های اجتماعی بوده و دستیابی به نوآوری، نیازمند هوش و رفتار نوآورانه است. در میان انواع مختلف هوش و تاثیر نسبی و متفاوت آنها در ایجاد رفتار نوآورانه، ‌هوش معنوی نیز نقش اساسی در بروز این چنین رفتارها دارد. بنابراین، تحقیق حاضر به بررسی و شناسایی رابطه‌ی هوش معنوی بر رفتار نوآورانه در میان معلمان مقطع راهنمایی می‌پردازد. تحقیق از نوع کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی-همبستگی است. جامعه‌ی آماری این پژوهش، معلمان مقطع راهنمایی مشگین‌شهر به تعداد 460 نفر است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از میان آنها 210 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ی استاندارد رفتار نوآورانه کانتر و هوش معنوی جامع (ISIS) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان داد که بین هوش معنوی و مؤلفه‌های آن با رفتار نوآورانه رابطه‌ی مثبت و معنا‌داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان مؤلفه‌های هوش معنوی، مؤلفه توانایی برای سود بردن از منابع معنوی برای حل مسائل، ظرفیت برای تعالی و همچنین ظرفیت پرهیزگاری به ترتیب دارای بیشترین تأثیر در پیش‌بینی رفتار نوآورانه است. توسعه این مؤلفه‌ها در کنار پایش مستمر به‌کارگیری آنها در رفتارهای معلمان، می‌تواند در گسترش رفتارهای نوآورانه مؤثر واقع شود.